با وجود این همه آدم که دور و برت رو گرفتن باز هم درد و دلاتو میری با همونی می کنی که هفت سال پیش باهاش حرف میزدی
دیگه اونقدر بزرگ شدی که سنگ صبور نخواد یه معشوق ... باشه
دیگه اونقدر بزرگ شدی که بفهمی بهترین سنگ صبور دنیا همون دختر کوچولوییه که هفت سال پیش موقع خداحافظی باهات گریه کرد و بت قول داد که تا ابد دوستت بمونه
مثل همه قول داد که تا ابد دوستت بمونه
تو هم بهش قول دادی که تا آخر دنیا رفیقش باشی
ولی دیدی که نه همه پای قولش موند و نه تو؟؟
فقط فقط همون پای قولش موند و حالا .....
تنها رفیقت همون دختر کوچولوییه که سال ها است فراموشش کردی
دلم می خواست تو باغچه مون می کاشتمت گل می داری ...
سلام خوبی خیلی جالب بود مخصوصا قالب وبلاگت من خیلی خوشم امد ممنتظرتم به منم سری بزن بای