صمیمی

چقدر خوبه با یکی اونقدر صمیمی باشی که هر دفعه بشینین با هم بحث کنین،دعوا کنین،به هم فحش بدین

به هم توهین کنین

همو مسخره کنین و از هم متنفر باشین

بدون اینکه نگران باشی ممکنه ازش جدا شی،چون میدونی همیشه،هر جا،با همین

خیلی خوبه یکیو داشته باشی که حتی وقتی هم که هر دوتاتون میگین از هم متنفرین بدونی که هیچ وقت همو از دست نمیدین...

بش دارم میگم:خودتو خیلی دست کم گرفتی،خودت آدم حساب نمیکنی،اگه واسه خودت فقط یه کم ارزش قائل بودی هیچ وقت با این مرتیکه ی .... حرف نمیزدی

بش میگم:باید برای خودت ارزش بذاری تا مردم هم برات ارزش بذارن،وقتی با خودت مثل یه ... برخورد میکنی اونا هم باهات مثل یه ... برخورد میکنن

بم میگه:تو اینارو میگی چون خودت احساس کمبود میکنی!!!

هاااااان   ؟؟؟!!

من چی میگم،این چی میگه.کجای کاری؟!!

احساس میکنم بحث کردن در این مورد بی افیده است.نه تو اونقدر عقل تو کله ته و نه من اونقدر احمقم که بشینم سر این موضوع باتو دعوا کنم

هرجور که دوست داری فکر کن

اما من هنوز تو کفه این جملتم"چون خودت احساس کمبود میکنی..."

خوشگله من تنها احساسی که نمیکنم احساس کمبوده

باورت نمیشه نه؟!!!:))

خودم هم باورم نمیشه :*

پ.ن:فکر کنم خودش فهمیده باشه این پست رو واسه کی گذاشتم.توام حال میکنی با این قضیه که من و تو با هم دعوا میکنیم اما بازم رفیق رفیقیم؟

خیلی دوست دارم...

پ.ن2:کاش با همه ی آدمایی که دوسشون دارم همین قدر صمیمی بودم...

پ.ن3:یه آهنگی هست که میگه"Come on the hero"

پ.ن4:بی یاهو یی سخته...:d

پ.ن5:میدونی خسته نشدم.نه از اوسکل بازی نه از منگل بازی و نه از "..."بازی...آواتارت خیلی قشنگه...مبارکت باشه عزیزم :*