من بن بستم ررو نساختم
این بن بسته که منو ساخته
بن بست من شاید به وجود اومده که من رو شبیه تو کنه
شاید به وجود اومده که زندگی منو مطلق تابع خودش کنه
منو تو یه فرق دیگه هم داریم
"همه" به تو میگن که اضافی بودنت اشتباهه
اما "همه" به من میگن که وجود نداشتنم،هیچ بودنم،کاملا درسته
درست...درسته درست...
خیلی درست تر از چیزی که خودم فکرشو میکنم
و هر دومون میدونیم که همه درست میگن
تنهایی رو دوست دارم چون من رو از "همه "دور میکنه،همه برای من هیچ حرفی نداره جز اینکه"تو وجود نداری..."
تو تنهایی رو دوست نداری چون "همه" حداقل برای تو یه جمله ی قشنگ دارم"تو اضافی نیستی..."
غیر از تو همه به من شک دارن
بن بست من حاصل توهمات من نیست
به باتو بودن نیاز دارم تا احساس زنده بودن کنم...
به باتو بودن نیاز دارم تا از حقیقت زندگیم...از زندگی واقعیم دور شم...
پ.ن1:خیلی وقت پیش یکی از رفیقام ، یکی از همون رفیقام که قبلا رفیقم بودن و الان ... ، یه شعر بهم داد بخونم که هنوز که هنوزه بعضی وقتا حسش میاد و برای آروم شدنم زیر لب میخونمش
"وقتی از بالای برج،دختری پرواز را ترجیح داد..."
فقط فقط همین بیت....
پ.ن2:این وبلاگ رو مینویسم تا 4-5سال دیگه وقتی که کاملا خودم رو فراموش کردم بیام و بخونم و گذشتمو به یاد بیارم...یعنی فقط به همین هدف وبلاگ مینویسم و برای همینم این همه هر روز پست میذارم
دلم میخواد بدونم 4-5 سال دیگه که میام در مقابل اینهمه نوشته ی ایهامی چه واکنشی نشون میدم؟
اصلا میفهمم که این ایهام ها به چه کسی اشاره میکنه یا نه؟
پ.ن3:اگه 4-5 سال دیگه اومدم و نفهمیدم این ایهام ها به چی اشاره میکنه...حرفای این روزای من همشون مربوط به کسیه که آخرین روزای آذر به دنیا اومد اما نه شبیه متولد آذر بود و نه شبیه متولد دی،اولا خیلی بچه بود اما یهو بزرگ شد،اولا من از اون مراقبت میکردم و بعدش اون از من مراقبت کرد اولا هیچ کدوممون همو باور نداشتیم و بعد ها....همونی که همه ی حرفای منو جدی میگرفت و علاقه ی عجیبی داشت که منو با حرفای خودم ترور کنه و ....همونی که سیب نقره ای رو به نامش زدم و ....
پ.ن4:خانم 4-5 سال دیگه شناختی؟:دی
سلام...خوووووووووووووووووووووووب...