تو این کسالت عبس
تو این دیار همهمه
تو این سرا که بی کسی یه عمره عادت منه....
به یاد دست های تو تکرار روز رو میشکنم
به جست و جوی یاد تو با آدما حرف میزنم...
کاش همونقدر که خوب آرومم میکنی میتونستی تو گوشم هم بزنی
اونوقت دیگه واقعا واقعا یه فرشته میشدی!!
سلام
شعر خیلی زیبایی بود . لذت بردم
در ضمن یادم باشه وااسا فرشته شدن هی بزنم زیر گوش این و اون .
شاد باشی